دخالت علنی وزیر ورزش ایران در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال و قرارداد گزاف و خارج از عرف با ویلموتس، صفحه دیگری از داستان دخالتهای دولتی و شبهه مالی در ورزش ایران است.
قرارداد گزاف با مارک ویلموتس، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران، معمای تازهای در فوتبال ایران نیست. مبلغ ۷ میلیون ۸۷۵ هزار یورو خالص قرارداد ویلموتس، با موقعیت حرفهای او در فوتبال بلژیک همخوانی نداشت و قرارداد او همیشه مورد سوال بود که چرا فدراسیون فوتبال کارلوس کیروش را کنار زد و با ویلموتس به چنین مبلغی قرارداد بست. حقوق سالیانه کیروش یک میلیون و ۴۰۰ هزار یورو و براى ۴ سال به مبلغ ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار یورو بود، اما حقوق سالیانه ویلموتس ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار یورو بود که براى ۳.۵ سال به ۷ میلیون ۸۷۵ هزار یورو میرسید. این در حالیست که مقایسه اعتبار و موقعیت حرفهای این دو مربی در بازار جهانی مربیان کیروش را در موقعیت بسیار بهتری قرار میداد؛ فارغ از اینکه کیروش در فوتبال ایران نیز سالهای موفقی را پشت سر گذاشته بود. وقتی ویلموتس نتایج ناامیدکنندهای در مسیر جام جهانی قطر و جام ملتهای چین رقم زد و صعود ایران به خطر افتاد، این سوال بیشتر تکرار شد و البته پس از قطع همکاری ویلموتس و فدراسیون فوتبال ایران، وقتی خبر رسید که احتمال شکست فدراسیون فوتبال ایران در پرونده شکایت ویلموتس زیاد است و شاید ایران مجبور به پرداخت غرامت ۶ میلیون یورویی شود، همه بیشتر حیرت کردند که چرا فوتبال ایران پس از ناکامی با ویلموتس باید چنین رقمی را به عنوان غرامت پرداخت کند.
اما یکی از نکات بحثبرانگیز این قرارداد، پذیرفتن پرداخت مالیات توسط فدراسیون فوتبال است. در حالی که فدراسیون فوتبال از حدود یک سال پیش بارها به باشگاهها هشدار داده بود که پرداخت مالیات قرارداد بازیکنان و مربیان را نپذیرند، خود مالیات مارک ویلموتس را در قرارداد پذیرفت تا نشان دهد که حتی به اصول مورد اشاره خودش پایبند نیست.
درباره ویلموتس تمام انتقادات البته همواره به سوی فدراسیون فوتبال بود که چرا چنین قرارداد عجیبی را امضا کرده است. مهدی تاج، رئیس مستعفی فدراسیون فوتبال، اما در مصاحبهاش با تلویزیون ایران زوایایی از قرارداد را روشن کرد تا سمت و سوی انتقادات تغییر کند. او با ارائه مستندات گفت که هنگام انتخاب سرمربی تیم ملی پس از جدایی کیروش، مسعود سلطانیفر، وزیر ورزش و جوانان، نامهای برای او فرستاد که طی آن ۳ مربی به فدراسیون فوتبال پیشنهاد شده بود. متن نامه را موسسهای به نام مرکز فرهنگی و تجاری ایران - هلند نوشته بود و لوپتگی، رنار و ویلموتس، پیشنهادهای آن مرکز بودند. اطلاعات چندانی درباره این مرکز پیدا نمیشود، اما در سال ۱۳۹۵ مسعود سلطانیفر این مرکز را افتتاح کرده بود و آن مراسم افتتاحیه روابط سلطانیفر و این مرکز را فاش میکند. فعالیت این مرکز ارتباطی به فوتبال ندارد و این که چرا ۳ مربی به فدراسیون فوتبال پیشنهاد داده، مایه تعجب است.
وزارت ورزش و جوانان ایران برای رهایی از انتقادات به دلیل دخالت در انتخاب سرمربی تیم ملی، در بیانیهاش نوشت: «هر کسی کمترین آشنایی با نامهنگاری وادبیات اداری داشته باشد، میداند که عبارت بررسی به معنای دستور اقدام نبوده بلکه برای بررسی جوانب امر و اتخاذ تصمیم توسط آن فدراسیون است و طبعا انتخاب وعقد قرارداد با افراد و مربیان تیمهای ملی از اختیارات ومسئولیتهای کامل فدراسیونهاست و وزارت ورزش و جوانان هیچ دخالتی در انتخاب مربیان نداشته و ندارد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اما مهدی تاج در بخش دیگری از حرفهایش برای آن که نشان دهد وزیر ورزش و جوانان حتی در عقد قرارداد نیز نقش داشته است، میگوید که بند پرداخت ۳ ماه غرامت هنگام فسخ را سلطانیفر در قرارداد گنجانده است: «این بند را آقای وزیر در قرارداد آورد و اینجا به نفع ما شد چون اگر این سه ماه را در قرارداد نداشتیم، شاید به مشکل میخوردیم.» اشاره به همین نکته که شاید از سوی تاج زیرکانه باشد، نشان میدهد که از معرفی گزینه تا قرارداد نهایی، با دخالت و نظارت وزیر ورزش و جوانان انجام شده است و سلطانیفر نمیتواند با تکذیبیه چند خطی این مسئولیت را از دوش خود بردارد.
در میان اخبار روزهای اخیر اما یک نکته همچنان شفاف نیست؛ این که طی چه روابطی فدراسیون فوتبال به خواسته وزارت ورزش تن داده و به پیشنهاد یک مرکز فرهنگی تجاری ناشناس و بیربط به فوتبال، با مارک ویلموتس قرارداد بسته است. وقتی این قرارداد مبلغ خارج از عرف و گزافی دارد، به شبهات افزوده میشود و یادآور این جملات محمد دادکان، رئیس اسبق فدراسیون فوتبال است که چند روز پیش لابهلای مصاحبههای انتقادآمیزش درباره وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک گفته بود: «ابتدا دلالی را در وزارت ورزش بررسی کنید. فساد را در وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال پیدا کنید. چرا سر خودمان کلاه میگذاریم؟»
مهدی تاج وعده میدهد که فدراسیون فوتبال در پرونده شکایت مارک ویلموتس بازنده نمیشود و مجبور به پرداخت غرامت ۶ میلیون یورویی نخواهد شد، اما وعدههای تاج را نمیتوان مستند دانست. چون او وقتی ۲ میلیون یورو از شرکت شستا قرض کرد تا بدهی فدراسیون به مارک ویلموتس را بپردازد، این نکته را بهانه کرده بود که تحریمهای بانکی مانع دریافت مطالبات فدراسیون فوتبال از فیفاست. اما سپس روشن شد که مطالبات فوتبال ایران از فیفا ۲ میلیون و ۲۶۲ هزار دلار است که این مبلغ به باشگاهها تعلق دارد و فدراسیون فوتبال هیچ سهمی از این مبلغ ندارد و مطالباتش را از فیفا دریافت کرده و طرح مطالبات مسدود شده ۱۰ میلیاردی در فیفا برای یافتن راه استقراض از دولت بود.
فدراسیون فوتبال ایران اینروزها اساسنامه خود را به فیفا فرستاده و بحثهای بسیاری درباره عنوان فدراسیون مطرح است؛ از جمله این که «نهاد عمومی غیردولتی» باشد یا «نهاد غیردولتی».اما دخالت وزارت ورزش در انتخاب سرمربی تیم ملی نشان میدهد که با اصلاح چند کلمه در عنوان فدراسیون فوتبال، مناسبات در فوتبال ایران تغییر نمیکند و فدراسیون فوتبال با نامه یک مرکز ناشناس و سفارششده توسط وزیر، سرمربی تیم ملی را انتخاب میکند و بحث و جدل بر سر واژهها در اساسنامه فدراسیون فوتبال چه بسا بیشتر از یک سرگرمی نیست. رسوایی در فوتبال ایران به یک رخداد روزمره تبدیل شده است و عادیسازی رسوایی میتواند موجب نگرانی بیشتر باشد.